В. Баснер - М. Матусовский I зноў пабачыў я сялiбы, дзе леты першыя прайшлi. + Там сцэны мохам параслi, вясёлкай адлiвалi шыбы. Усё ў пылу, i стала мне так сумна-сумна ў цышыне Я ў сад пайшоу - там глуха, дзiка, усё травою парасло Няма таго, што раньш было, I толькi надпiс "Веранiка" I толькi надпiс "Веранiка" На лiпы ў рэзаны ў кары казаў вачам аб тэй пары: - Расцi ўзмацовывайся, дрэва, як манумент жывый ўставай I к небу надпiс падымай, i к небу надпiс "Веранiка" Чым боле сходзiць дзён, начэй, тым iмя мiлае вышэй