С
Як ты безь мяне там, як я безь цябе тут
А
Пачуцьцём чалавека цягне сэрца ў родны кут
Як быццам жартую
А ў сабе мацней крычу
"Я цябе ўратую!"
Толькі як ня ведаю
А-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а
С В
Ластаўка ў небе лунала праўду казала
А
Аб тым, дзе жывеш ты зараз
В
Я не спрачалась, ў вочы твае закахалась
А
На неба глядзеўшы часам
Прыпеў:
Ўголас трымаю, гонар
С
Гэта мая прастора
В
Гэта мая краіна
А
Край любы, край адзіны
Лепшае побач чую
Крылы свае ратую
Хутка ўсё добра будзе
Мілыя, вольныя людзі!
Дзе яно сэрца Радзімы?
Ў лесе, ці ў хаце,
Ці паміж муроў цагліных?
Кволаю птушкаю ў небе
Водарам ніў, ці коласам
Ў чэрствай глебе