Текст песни Nizkiz - Цемра

І я калісь стану маліць яе згубіць. 
Разам з душой розум сышоў, толькі куды?
І не глядзець у яе бок, 
Так назаўжды 
Жыць. 

Сцены вакол, і я наконт яе пытаў - 
Хто ж яна ёсць? Дабро ці зло? 
Хто б адказаў. 
Як падлічыць колькасць ахвяр, і хто каго 
Змог? 

Цемра, ідзі 
З раніцы ўздоўж,
Каб не сляпіць 
Болей ужо. 

Холад туліў, і два крылы сыпалі снег. 
Я ад такой сцюжы дамоў - яна ўслед. 
І адчуваць скураю, што і ў мяне ёсць 
Злосць. 

Памяць, спалі момант, калі ўсё пачалось. 
Той успамін горкі, як дым, востры, як нож. 
І падлічыць колькасць ахвяр, і хто каго 
Змог. 

Цемра, ідзі 
З раніцы ўздоўж, 
Каб не сляпіць 
Болей ужо. 

Стань для мяне, 
Чуеш, стань для мяне 
Новым святлом, 
Новым сэнсам далей. 
Не варушыць 
Гэта нельга цяпер. 
З кожнай хвілінай 
Цяжэй, і цяжэй, і цяжэй... 
...І цяжэй...