Қиялдап отыр едім, Қияға кеттің алыс Бірге едік кеше бізде, Ал бүгін отырмын жалғыз Болсын бәрі жақсы жанымды жалын басты Өмірдің сәні кетіп, Қалай ғана мәні қашты? Соңғы кездері қоңырау шалсамда алмайтынын Жолдаған хатымада жауабыңды жазбайтынын Үміттің болмайтынын, бақыттың балдай күнін Өзіңді құшағымда білуші едім солмайтынын Сағынып сені күзде жапырақ, жүрек сарғайды Көңілім құс боп ұшып, үмітім көкке самғайды Күн өтер байқалмайды, өткенді қайтармайды Тек көңілімнен кетер емес жойылып бұл қайғы Бұл тағдыр қалауы ма, азаптың жолы ма екен? Сен жылуда болып ал мен аязда тонып өтем, Байтерек болып Астанадан жолыңды күзетіп Арайлы Алматыдан өзіңді іздеп шолып өтем Сезімім ақтарылды жан сырымды ұғыншы сен ән жырымды Ғашығым, жанымды көлдетесің, шөлдетесің тәтті оймен, тербетесің. Осылай күн өтеді, Әр күнім бір ертегі Жауынмен араласып, Көңілімді түнертеді Жанымды мың өртеді, Өзгелер күлер тегі Әттен арулар осы жігіт жайын білер ме еді? Ұнатсан сүйдім дейді, Жылатсан күйдім дейді Махаббат қиындықсыз ешкімді де сүйдірмейді Басында күнімдейді, Соңында тілімдейді Бұл махабатшыл ғашық екенінді білдірмейді Отырмын өзіңді аңсап, жанарынды елеске салып Жаныма жабырқалы жанымау келмесін анық Жанымды бір жылатып мұздатып бір суытып Аласын от кеудемде жан тәнімді мың суырып Махаббат күю деген шектелме сүюменен Бағала деген ұлы Абайдың сөзін түю деген Байқасам осындайда бақытын тауысылмайды Шың ғашық бірін-бірі бағаламай қосылмайды Сезімім ақтарылды жан сырымды ұғыншы сен ән жырымды Ғашығым, жанымды көлдетесің, шөлдетесің тәтті оймен, тербетесің. Кім білсін ар атқан танда мені ойлап көз ілмейсін Сен менің жанарымда тұңғиық көзім дейсін Сен менің айта тұғын әр әнімнің сөзі дейсін Сен менің жадымдағы ұялаған өңімдейсін Ешқашан өмірдегі нәзік жаның езілмесін Жанарыңнан жабырқаған тамшы жас төгілмесін Ақ жарқын көңіліне еш қайғы түсірмесін Ең бастысы Үмітің үзілмесін Асылым Сезімім ақтарылды жан сырымды ұғыншы сен ән жырымды Ғашығым жанымды көлдетесін, шөлдетесін тәтті оймен, тербетесін Сееееееееен